De eerste stap

Wanneer twee mensen aan elkaar worden gelinkt, ontvangen ze op hetzelfde moment elkaars profielschets; een tekst met een woordje uitleg over hun voorkomen, hun beroep, hun vrijetijdsbesteding, hun persoonlijkheid en hun beeld van een mogelijke partner. Ook hun contactgegevens worden vermeld. En dan begint het: wie zet de eerste stap? Het valt me op hoeveel twijfel daarrond heerst. Vooral bij de vrouwen dan. Het merendeel laat het initiatiefaan de man over ‘want als hij interesse heeft, dan zal hij dat wel laten blijken’. Vaak gebeurt het dat ik een week na het voorstel een ietwat verongelijkte boodschap krijg van een vrouw die zegt nog geen enkel teken van leven te hebben gekregen van de man. Dat ze zich onzeker voelen en dat het toch hoffelijk zou zijn dat hij een bericht zou sturen, ook wanneer hij geen interesse zou hebben. Wanneer ik dan vraag of ze zelf al iets van zich hebben laten horen, komt er al gauw een antwoord in de zin van ‘noem me ouderwets, maar ik vind toch nog altijd dat de man de eerste stap moet zetten’. Ik probeer dan de vrouwelijke dynamiek in deze kwestie wat te stimuleren door te zeggen: ‘Stuur een korte mail of een sms, de man in kwestie heeft de profielschets ontvangen dus zal niet schrikken van een boodschapje. Probeer het toch, je hebt er toch niets bij te verliezen!’ Blijft de vrouw onverzettelijk, dan is het aan mij om mijn licht eens op te steken bij de man. Waarop ik dan te horen dat het feminisme blijkbaar nog niet veel zoden aan de dijk heeft gezet. En dat ze het zelf ook wel eens leuk vinden omeen berichtje te krijgen. Dus, dames, kruip uit die schulp en zet die eerste stap. Mannen bijten echt niet en vinden het ook fijn om als eerste benaderd te worden.