De foto

Anders dan datingsites werkt Duet niet met foto's. Na een matching ontvangen onze leden elkaars profielschets, maar geen foto. En dat is een bewuste keuze. Aantrekkingskracht wordt namelijk in erg hoge mate bepaald door lichaamstaal. Als je vraagt wat mensen aantrok in hun partner, dan wijzen de antwoorden heel vaak in de richting van een blik, een lach, een oogopslag of een stemgeluid. En die zaken kan een foto niet altijd volledig vatten. Een foto geeft een tweedimensionaal beeld, is statisch en vlak. Zo kan iemand niet bepaald flatteus geportretteerd zijn, maar in werkelijkheid een adonis of een ravissante verschijning zijn. Omgekeerd kan natuurlijk ook. Een goede fotograaf of een behendige fotoshopper kan van een man of vrouw die niet moeders mooiste is, toch een aantrekkelijk beeld scheppen. En wat te denken van iemand die een schoonheidsfoutje laat camoufleren terwijl een toekomstige partner net dat misschien zo mooi vindt? De meeste van onze leden hebben een blind date en dat hebben wij het liefst. Sommigen begeven zich echter op glad ijs door (ongevraagd) foto's van zichzelf door te sturen of om aan de tegenpartij alvast een foto te vragen. Risky business! Dit wordt heel vaak geïnterpreteerd als tekens van respectievelijk ijdelheid en oppervlakkigheid. Dit doe je dus beter niet. Nieuwsgierigheid haalt echter vaak de bovenhand, er wordt naarstig gegoogled en naar beeldmateriaal gezocht op netwerksites. Een begrijpelijke reactie, maar toch niet zonder gevaar. Als je een foto van jezelf op het internet plaatst, kies dan een mooie foto. Als je op het internet een foto vindt van je date, besef dan dat die persoon misschien wel erg goed bij je kan passen, ook al beantwoordt hij of zij dan op het eerste zicht niet aan jouw ideaalbeeld. Jezelf een eerlijke kans geven, en ook de ander een eerlijke kans gunnen, is van groot belang. 

De eerste stap

Wanneer twee mensen aan elkaar worden gelinkt, ontvangen ze op hetzelfde moment elkaars profielschets; een tekst met een woordje uitleg over hun voorkomen, hun beroep, hun vrijetijdsbesteding, hun persoonlijkheid en hun beeld van een mogelijke partner. Ook hun contactgegevens worden vermeld. En dan begint het: wie zet de eerste stap? Het valt me op hoeveel twijfel daarrond heerst. Vooral bij de vrouwen dan. Het merendeel laat het initiatiefaan de man over ‘want als hij interesse heeft, dan zal hij dat wel laten blijken’. Vaak gebeurt het dat ik een week na het voorstel een ietwat verongelijkte boodschap krijg van een vrouw die zegt nog geen enkel teken van leven te hebben gekregen van de man. Dat ze zich onzeker voelen en dat het toch hoffelijk zou zijn dat hij een bericht zou sturen, ook wanneer hij geen interesse zou hebben. Wanneer ik dan vraag of ze zelf al iets van zich hebben laten horen, komt er al gauw een antwoord in de zin van ‘noem me ouderwets, maar ik vind toch nog altijd dat de man de eerste stap moet zetten’. Ik probeer dan de vrouwelijke dynamiek in deze kwestie wat te stimuleren door te zeggen: ‘Stuur een korte mail of een sms, de man in kwestie heeft de profielschets ontvangen dus zal niet schrikken van een boodschapje. Probeer het toch, je hebt er toch niets bij te verliezen!’ Blijft de vrouw onverzettelijk, dan is het aan mij om mijn licht eens op te steken bij de man. Waarop ik dan te horen dat het feminisme blijkbaar nog niet veel zoden aan de dijk heeft gezet. En dat ze het zelf ook wel eens leuk vinden omeen berichtje te krijgen. Dus, dames, kruip uit die schulp en zet die eerste stap. Mannen bijten echt niet en vinden het ook fijn om als eerste benaderd te worden.